Hulp voor hulpbehoevende
Geschreven op:
De uitkomst van de stemming is als volgt:
-Ja dat doe ik al, 29%
-Ja dat doe ik maar een uurtje erbij kan wel, 16%
-Nee daar heb ik geen tijd voor, 24%
-Nee dat is niet mijn verantwoordelijkheid, 32%
Laat ik beginnen met een citaat uit ons verkiezingsprogramma:
"De overheid kan niet alle problemen oplossen. Nu we met z’n allen een stapje terug moeten doen, betekent dat ook dat we weer moeten leren om meer naar elkaar om te zien. Pas als de eigen sociale kring onvoldoende in staat is hulp te verlenen aan iemand met problemen, springt de overheid bij.”
Dit is niet zomaar een citaat. Nee, het komt uit de omschrijving van onze 10 speerpunten. "Mensen zien om naar elkaar, juist ook als het minder goed gaat” is de titel van dit speerpunt. De uitkomst van de stelling van de maand is dus wel een belangrijke graadmeter voor ons. En als ik eerlijk ben gaf deze graadmeter mij in eerste instantie nog niet zo’n behaaglijk gevoel! Ruim de helft van de stemmers zegt ‘nee’ en is dus niet bereid om iets te doen voor mensen in hun omgeving. Aan de andere kant kan je natuurlijk ook zeggen dat bijna de helft wél bereid is om iets te doen voor hulpvragers in de buurt. ’t Is maar net hoe je het bekijkt: is het glas half vol of half leeg… Daarbij komt ook dat op de facebookpagina een aantal mensen een positieve reactie plaatste. Zij het dat het een beperkt aantal was, waren deze wel (hart)verwarmend. "Helpen daar denk je niet over na dat doe je gewoon” was er één. Als dit de mores is in Waddinxveen komt het vast goed.
Zeker als je een rekensommetje maakt. Uit de stemming blijkt dat een kleine helft (45%) per week wel een uurtje hulp wil bieden. Stel dat dit nu representatief is voor heel Waddinxveen en dat dit van toepassing is op de leeftijdsgroep van 20 tot 65 jaar (ca 60%). Dan zijn er dus 6750 mensen in Waddinxveen die per week een uurtje hulp willen bieden. Let op: je hebt het dan dus wel over 6750 uur per week en 351.000 uur per jaar. Als deze hulp ingekocht moet worden voor een tarief van zo’n 15 euro per uur gaat dit wel over een bedrag van ruim 5 miljoen per jaar.
Vervolgens zegt 16% dat ze ook nog wel een uurtje éxtra willen doen. Dan komt er dus nog eens 2400 uur per week bij; per jaar 125.000 uur; bijna 2 miljoen euro per jaar. Naast het sociale gaat dit dus ook in financiële zin wel ergens over. Hiermee kan een substantieel deel van de WMO-taken van de gemeente op het gebied van huishoudelijke hulp ingevuld worden.
Toekomst
Er is dus blijkbaar genoeg potentie. De vraag is natuurlijk hoe het aanbod (meer) gemobiliseerd kan worden en hoe aanbod en vraag bij elkaar gebracht kunnen worden. Als PCW zien we dat op dit gebied door diverse instellingen al heel wat gebeurt in Waddinxveen: Stichting Vrijwilligerswerk Waddinxveen, HiP (Hulp in Praktijk), Care for Family, diverse kerken die netwerken opzetten, etc.
Als PCW willen we daar nog meer feeling mee krijgen en zullen komende tijd een aantal van deze
partijen benaderen. Op deze manier krijgen we een goed beeld van wat er gebeurt en kunnen we indien nodig gerichte vragen aan het college stellen om waar nodig te faciliteren of verbindingen te leggen. Op deze manier kunnen we in Waddinxveen werken aan sluitende netwerken voor hulp aan kwetsbare medeburgers. Het zou toch mooi zijn als we op deze manier een echte samenleving, in de letterlijke zin van het woord, kunnen vormen!
Lambert den Dekker
raadslid PCW
